Bob Dylan tegorocznym laureatem Literackiej Nagrody Nobla. Niby zaskoczenie, choć z drugiej strony jego nazwisko pojawiało się “na giełdzie” od lat. Pytanie tylko czy przesuwając granicę pojęcia literatury (nie po raz pierwszy) szacowna Akademia Noblowska nie poszła o krok za daleko?
Bob Dylan czyli Robert Allen Zimmerman, bo tak się pieśniarz w rzeczywistości zwie, urodził się 21 maja 1941 roku w Duluth (Minnesota, USA). Dylan, to legenda muzyki i tak zwanego nurtu folkowego i songwriterskiego, który powstał i rozkwitł w Stanach Zjednoczonych w latach 60. ubiegłego wieku. Dylan jak na klasycznego singer – songwritera przystało sam pisze teksty i muzykę, odwołując się przy tym do tradycji amerykańskiej i czerpiąc z bluesa, country, folku, gospel etc. Dylan to legenda, to tytan muzyki, król, Bóg i co tylko sobie wymyślicie. Ma na swoim koncie kilkanście płyt, w tym co najmniej kilka wybitnych i ponadczasowych. Poza tym maluje i tworzy kolaże. I gdyby istniał muzyczny Nobel, to Bob Dylan miałby go już dawno w swojej kolekcji (tak jak ma najważniejsze nagrody muzyczne).
Dylan swoje teksty opublikował w kilku dziełach zebranych. Dziś Akademia Noblowska postanowiła je wyróżnić najważniejszą literacką nagrodą na świecie. Pozostaje pytanie, czy aby słusznie. Pytanie, na które jako fan muzyki Dylana, ale wielu innych, młodszych singer – songwriterów nie umiem odpowiedzieć i które zapewne przez najbliższe dni będzie rozpalać literacką wyobraźnię.
